نکته جالب توجه درباره وعده های غذایی بلغارها، پر حجم بودن آنهاست. هیچ گاه به این مساله عادت نکردم. هنگامی که در رستوران پیش غذا و غذای اصلی را سفارش می دادم، تنها با خوردن پیش غذا کاملا سیر می شدم.
(118سفر)- طی سفر 17 روزهام به بلغارستان در ماه آگوست، بازدید از چند شهر و جاذبه تاریخی این کشور را برنامه ریزی کرده بودم. مقاصد اصلی من شامل ملنیک و روژن، صومعه ریلا، صومعه پلوودیو و باچکووو، ولیکو تارنووو، کازانلاک و ترایاونا، بلوگرادچیک و ویدین، و در نهایت صوفیه می شد.
باید بگویم بهترین زمان برای سفر به بلغارستان در فصل بهار یا پاییز است زیرا دمای هوا در ماه آگوست بیش از اندازه گرم بود. طی مدت سفرم دمای کمتر از 34 درجه سانتیگراد را تجربه نکردم. البته به گفته افراد محلی این دمایی غیر عادی در آن زمان از سال بود. حتا در پلوودیو دمای هوا به 41 درجه سانتیگراد نیز رسید.
می توان گفت برای بازدید از جاذبه های مطرح و شناخته شده بلغارستان، سفری دو هفتهای، مدت زمانی مناسب محسوب می شود. طی مدت اقامتم در این کشور نکاتی نظرم را جلب کرد. در وهله نخست، تفاوت زیادی بین شهرهای بزرگ که مدرن و مرفه بوده با روستاهای بلغارستان که به نظر در گذشته باقی مانده اند، وجود داشت.
همچنین، طی سالیان گذشته، بسیاری از مراکز شهری به زیبایی بازسازی شده و رنگ آمیزی مختلف خانه ها جلوه خاصی به آنها بخشیده است.
کلیساها و صومعه های بلغارستان مکان هایی فوق العاده بوده و برای بازدید از تمامی آنها حتا می توانید به مدت یک ماه در این کشور اقامت کنید.
بر خلاف آنچه که تصور می کردم، بلغارها به ویژه جوان ها، افرادی لاغر بودند.
مساله ای که برای من بسیار آزار دهنده بود، دشواری یافتن راهنمایی که به زبان انگلیسی مسلط باشد، بود. بر خلاف سایر کشورهایی که به آنها سفر کرده بودم، به نظر می رسید بلغارها تمایل چندانی به یادگیری زبان انگلیسی ندارند.
هتل ها و رستوران ها فوق العاده بودند. قیمت های آنها کاملا رقابتی و غیر قابل تصور بود. به نظرم بلغارستان یکی از ارزانترین کشورهای اتحادیه اروپا در این زمینه محسوب می شود. حتا در اوج فصل گردشگری نیز با مشکل یافتن هتلی مناسب مواجه نخواهید شد و عرضه به طور چشمگیری از تقاضا پیشی گرفته است.
مواد غذایی در شهرهای مختلف بلغارستان به ویژه میوه ها و سبزیجات تازه از طعم بسیار خوبی برخوردار بودند.
نکته جالب توجه درباره وعده های غذایی بلغارها، پر حجم بودن آنهاست. هیچ گاه به این مساله عادت نکردم. هنگامی که در رستوران پیش غذا و غذای اصلی را سفارش می دادم، تنها با خوردن پیش غذا کاملا سیر می شدم.
اما آثار هنری و صنایع دستی که در جاذبه های گردشگری به فروش می رسیدند، در سراسر بلغارستان تقریبا یکسان بوده و محدودیت انتخاب در این زمینه ناامیدم کرد.
براد رایلی