در صوفیه

(118سفر)- سفر به صوفیه تجربه ای فوق العاده بود که نقش دوستم "پل" و دوست بلغاری وی "کولیو" در آن بسیار تاثیرگذار بود. آنها همانند یک راهنمای کارآزموده رفتار کرده و تنها طی چند روز خواندن الفبای "سیریلیک" را نیز به من آموزش دادند. این مساله در مواجه با تابلوهای مختلف که برایم ناآشنا بودند، بسیار مفید بود.

نخستین کاری که پس از پیاده شدن از قطار انجام دادیم، رفتن به رستوران کولیو بود. طعم غذاهای بلغاری من را به یاد مزه غذاهای یونانی انداخت. نمی دانم توصیف خوبی برای این شرایط بود و یا تنها حاصل سال ها حضور کولیو در یونان بود. پل از مزه سوپ "تزاتزیکی" بسیار تعریف کرده بود و پس از امتحان کردن آن، من نیز به این حقیقت پی بردم.

غذاهای بلغاری چندان پیچیده نیستند، اما از نظر عطر و مزه هیچ چیزی کم ندارند. شاید یکی از دلایل سادگی غذاهای بلغاری به شرایط اقتصادی مردم این کشور مربوط شود. به عنوان مثال، در یکی از رستوران های صوفیه سالادی از خیار، پیاز، فلفل سبز، گوجه فرنگی به همراه روغن زیتون و سرکه را امتحان کردم که به رغم سادگی، بسیار خوشمزه بود. تمام محتویات این سالاد تازه و طبیعی بودند.

عدم استفاده از مواد شیمیایی نیز شاید به گران بودن آنها باز می‌گردد. پیش غذایی که در آن ستوران سفارش دادم از گوشت قرمز دودی درست شده بود. اما غذای اصلی کاملا حالت خانگی داشت و از گوشت بره‌ای که از مزرعه صاحب رستوران آورده شده و قارچ هایی که از دل طبیعت جمع آوری شده بودند، تهیه شده بود. برای دسر نیز هندوانه خوردم.

طی مدت اقامتم در صوفیه، تصمیم گرفتم تا یک روز به تنهایی گردشی در شهر و نواحی اطراف آن داشته باشم. خوشبختانه روز زیبایی بود و برای پیاده روی بسیار مناسب. تقریبا تمامی ساختمان ها در ذات خود حالت مذهبی و معنوی داشته و بناهای تاریخی روسی بسیاری را در صوفیه مشاهده کردم.

کلیسای جامع "سنت آلکساندر نوسکی" بزرگترین و جالب توجه ترین ساختمان صوفیه است که با گنبدهای طلایی خود نظر هر گردشگری را جلب می کند. این کلیسا در بازه زمانی 1904 تا 1912 و به یاد 200 هزار روسی که بین سال های 1877 تا 1878 در جنگ بین روسیه و ترکیه کشته شدند، بنا شده است.