میراثی از دیرباز؛ شگفتی زیستگاه درخت مکرزن چابهار

درخت مکرزن یکی از درختان بزرگ و معروف است که در شهر چابهار در استان سیستان و بلوچستان در ایران قرار دارد. این درخت از جنس Prosopis cineraria است و در مناطق خشک و بیابانی رشد می کند. درخت مکرزن ارزش بسیاری در فرهنگ و زندگی مردم بومی این منطقه دارد و در برخی از روزهای مذهبی و مراسم محلی نیز استفاده می شود.

درخت مکرزن چابهار یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرهای چابهار و نیک شهر است که با نام‌های درخت انجیر معابد، درخت لور و درخت انجیر هندی نیز شناخته می‌شود. این درختان قدمتی بالای صد سال دارند و برگ‌های پهنی دارند که شاخه‌های آن به پایین سرازیر می‌شود و میان شن‌ها ریشه می‌دواند. اصل این گیاه به هند شرقی تعلق دارد. می‌توانید این درخت‌ها را در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان‌سر مشاهده کنید. 

مکرزن درختی مقاوم به شرایط سخت آب و هوایی است و قدرت زیستی بسیار بالایی دارد. ریشه های قوی آن اجازه می دهد که از طریق جذب آب از عمق خاک، به طور مستقیم با آب مورد نیاز خود تامین کند.

رشد درخت مکرزن در مناطق بیابانی و خشک 

درخت مکرزن در مناطق بیابانی و خشک، کمک به مهار و تثبیت شن و ماسه دارد و برای جلوگیری از فرسایش خاک بسیار مؤثر است. همچنین، خاصیت خنثی کنندگی آلودگی هوا را داراست و در بهبود کیفیت هوا و کاهش آلودگی محیطی نقش دارد.

از لحاظ فرهنگی، درخت مکرزن در شعر و ادبیات بومی ایران جایگاه ویژه ای دارد و به عنوان نمادی از زندگی در شرایط سخت و مقاومت به طبیعت و مشکلات زندگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در آثار ادبی، مکرزن به عنوان نمادی از استواری، پشتکار و زندگی در مقابل دشواری‌ها و ناملایمات ظاهری مطرح می‌شود.

همچنین، درخت مکرزن در روایات مذهبی و محلی نیز جایگاهی ویژه دارد. به طور مثال، در برخی مراسم مذهبی و محلی در شهر چابهار، درخت مکرزن مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان نمادی از پاکی و برکت در آن مراسم محترمانه مورد توجه قرار می‌گیرد.

جایگاه درخت مکرزن در روایات مذهبی و محلی 

در ضمن، درخت مکرزن به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم در شهر چابهار و منطقه سیستان و بلوچستان شناخته شده است. گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت می‌توانند این درختان بزرگ و زیبا را در مناطق بیابانی چابهار مشاهده کنند و از زیبایی و بزرگی آن‌ها لذت ببرند.

چرا به این درخت‌ها مکرزن می‌گویند؟

مکرزن به معنی انجیر معابد است. این واژه از زبان عربی گرفته شده است و به درختی گفته می‌شود که در نزدیکی معابد و زیارتگاه‌ها رشد می‌کند. این درختان به دلیل شکل عجیب و زیبایی که دارند، جلب توجه کرده‌اند.

شکل عجیب و زیبای درخت مکرزن 

چرا این درختان در نزدیکی معابد رشد می‌کنند؟

به نظر می‌رسد که این درختان به دلیل ارتباطشان با فرهنگ و مذهب بودایی در نزدیکی معابد رشد کرده‌اند. بسیاری از بوداییست‌ها اعتقاد دارند که شاهزاده سیدهارتا با نشستن در زیر درخت، روشن‌فکر شده و یک بودا به شمار می‌رفته است. به همین دلیل درخت انجیر معابد نامیده شده و درختی مقدس محسوب می‌شود. همچنین این درختان با داشتن برگ‌های پهن و سایه‌روشن، مکان مناسبی برای استراحت و عبادت فراهم کرده‌اند.

آیا این درختان خوراکی هستند؟

بله، این درختان خوراکی هستند. میوه‌های این درختان به نام (تمر هندی) شناخته می‌شوند و در آشپزی و داروسازی کاربرد دارند. میوه‌های تمر هندی ترش و شیرین هستند و معمولاً به صورت خشک یا پودر فروخته می‌شوند. برخی از خواص این میوه‌ها عبارتند از: کاهش فشار خون، تقویت سیستم گوارش، ضد التهاب و ضد عفونی کننده.

رشد درخت مکرزن در روستاهای مختلف چابهار

نحوه دسترسی به درخت مکرزن چابهار

درخت مکرزن چابهار در روستاهای مختلف این شهر وجود دارد. برخی از روستاهایی که می‌توانید این درختان را ببینید عبارتند از: روستای رمین، روستای تیس کوپان، روستای ماشی، روستای لیپار و روستای کوپان‌سر. این روستاها در نزدیکی جاده چابهار به گواتر قرار دارد.

عکس های درخت مکرزن 

درخت مکر زن ریشه های زیادی دارد