پل ریشه‌ای!
(118سفر)- طی چندین سال گذشته ساکنان دو دهکده کوچک اندونزیایی در غرب سوماترا از پلی 30 متری که به واسطه در هم تنیده شدن ریشه‌های دو درخت بر فراز رودخانه‌ای با جریان تند آب شکل گرفته، برای رفت و آمد و امرار معاش استفاده کرده‌اند. امروزه این شگفتی طبیعی که "جمباتان آکار" نام دارد به یکی از جاذبه‌های گردشگری محبوب در این منطقه مبدل شده است.
به گفته افراد محلی، این پل در سال 1980 توسط "پاکیه سوهان"، معلم مسلمانی از لوبواک گلیر، ساخته شده است. وی از این که دانش آموزان به واسطه جریان تند آب رودخانه "باتانگ بایانگ" توانایی شرکت در کلاس‌های وی را ندارند، ناراحت بود و از این رو، دو درخت "جاوی-جاوی" (Jawi-Jawi)، نوعی درخت انجیر هندی پهن برگ، را در دو طرف رودخانه کاشت.
پس از آن، سوهان پیچیدن ریشه‌های این دو درخت به دور پلی که از بامبو ساخته شده بود را آغاز کرد. ریشه درختان طی گذشت چند سال بر فراز رودخانه به یکدیگر رسیده، اما دو دهه دیگر طول کشید تا این پل توانایی تحمل وزن افراد محلی را بیابد. در حقیقت، حدود 25 سال طول کشید تا جمباتان آکار به پلی مقاوم و محکم که امروزه شاهد آن هستیم مبدل شود. با توجه به تداوم رشد ریشه‌های درختان، این پل از استحکام بیشتری نیز برخوردار می شود.
عبور از روی این شاهکار معماری طبیعی هنگام بارش باران به واسطه لغزنده بودن ریشه‌ها خطرناک بوده و افراد محلی برای جلوگیری از بروز حادثه یک سری تخته‌های چوبی را روی ریشه‌ها قرار داده‌اند. همچنین، آنها با استفاده از سیم‌های فولادی پل را مقاوم سازی کرده‌اند. جمباتان آکار به مدت تقریبا یک قرن مسیر ارتباطی حیاتی بین دو دهکده در غرب سوماترا بوده است. هر ساله گردشگران بیشتری برای بازدید از این جاذبه طبیعی و گرفتن عکس راهی این منطقه می شوند.
آدم یاد کارتون هایی می افته که درختان می خوان به آدم ها کمک کنن.