تای ایرویز اینترنشنال؛ لوکس و خاص
هدف از این اقدام تامین بودجه اضافی مورد نیاز برای حفظ رقابت پذیری تای ایرویز در بازار بین المللی و فراهم کردن امکان سهامدار شدن کارمندان این شرکت و مردم در ایرلاین ملی تایلند بود.
(118سفر)- تای ایرویز اینترنشنال پرچمدار شرکت های هواپیمایی کشور تایلند و یکی از برترین ایرلاین های جهان محسوب می شود. این شرکت به ارائه خدمات پروازی داخلی، منطقه ای و بین قاره ای از بانکوک به مقاصد کلیدی در سراسر جهان و تایلند می پردازد. تای ایرویز اینترنشنال در سال 1960 و طی سرمایه گذاری مشترک توسط ایرلاین داخلی تایلند یعنی شرکت تای ایرویز و خطوط هوایی اسکاندیناوی شکل گرفت.
خطوط هوایی اسکاندیناوی آموزش های عملیاتی، مدیریتی و بازاریابی با هدف ایجاد یک ایرلاین ملی کاملا مستقل در کوتاه ترین زمان ممکن را برای تایلندی ها فراهم کرد. اتباع تایلندی از طریق آموزش و تجربه به تدریج قادر به پذیرش مسئولیت کامل فعالیت های این شرکت شدند. بر همین اساس، تعداد کارمندان خارجی روندی کاهشی را در پیش گرفته و در سال 1987، تعداد متخصصان خارجی ایرلاین تای کمتر از یک درصد کارکنان این شرکت در تایلند را تشکیل می داد.
در سال 1960، خدمات پروازی از بانکوک به 9 مقصد خارجی که همگی در قاره آسیا قرار داشتند، ارائه می شد. خدمات پروازی بین قاره ای در سال 1971 و با پرواز به استرالیا آغاز شده و پس از آن، اروپا در سال 1972 و آمریکای شمالی در سال 1980 وارد شبکه مسیرهای تای ایرویز شدند. در آوریل 1977 و پس از همکاری 17 ساله با خطوط هوایی اسکاندیناوی، دولت تایلند سهم 15 درصدی باقیمانده این شرکت را نیز خریداری کرده و تایلندی ها مالکیت کامل تای ایرویز را در اختیار گرفتند.
رشد این ایرلاین در آوریل 1988 و به واسطه ادغام شرکت تای ایرویز، اداره کننده تمامی پروازهای داخلی با بخش بین المللی و شکل گیری شرکتی که امروز به نام تای ایرویز اینترنشنال شناخته می شود، سرعت گرفت. در بیست و پنجم ژوئن 1991، دولت تایلند قطعنامه ای را تصویب کرد که بر اساس آن تای ایرویز اینترنشنال قادر بود سهام خود را در بورس اوراق بهادار تایلند عرضه کند.
هدف از این اقدام تامین بودجه اضافی مورد نیاز برای حفظ رقابت پذیری تای ایرویز در بازار بین المللی و فراهم کردن امکان سهامدار شدن کارمندان این شرکت و مردم در ایرلاین ملی تایلند بود. در اواسط ماه می 1997، تای ایرویز به همراه لوفت هانزا، ایر کانادا، خطوط هوایی اسکاندیناوی و یونایتد ایرلاینز اتحاد "استار الاینس" را تاسیس کردند.
طی سال های دهه 2000، تای ایرویز گسترش شبکه مسیرهای خود را ادامه داده و ارائه خدمات پروازی به چنگدو، بوسان، چنای، شیامن، میلان، مسکو، اسلام آباد، حیدرآباد، ژوهانسبورگ و اسلو را آغاز کرد. در سال 2005، تای ایرویز پروازهای بدون توقف بانکوک به نیویورک که نخستین خدمات پروازی بدون توقف به آمریکای شمالی بود را آغاز کرد.
پس از 40 سال سوددهی، تای ایرویز در سال 2008 و برای نخستین بار در تاریخ خود با ضرر مواجه شده، اما سال بعد و پس از اجرای یک سری اقدام های بازسازی بار دیگر به شرکتی سودآور مبدل شد. در سال 2010، ایرلاین تای برنامه های جدید خود برای آینده که شامل نوسازی ناوگان هوایی این شرکت می شد را ارائه کرد.
در نیمسال پایانی 2012، تای ایرویز نخستین هواپیمای ایرباس A380 خود را دریافت کرد. سفارش این هواپیما با هدف استفاده در مسیرهای اروپایی اصلی ایرلاین تای صورت گرفت. گسترش شبکه پروازی این شرکت با از سرگیری ارائه خدمات پروازی به بروکسل و آغاز ارائه پرواز بدون توقف از کپنهاگ به پوکت ادامه یافت.
طی تاریخ تای ایرویز اینترنشنال دو سانحه هوایی مرگبار ثبت شده است. در سی و یکم ژوییه 1992، یک فروند ایرباس A310-340 هنگام فرود در فرودگاه بین المللی تریب هووان، نپال، سقوط کرد که به مرگ تمامی 113 سرنشین آن منجر شد. شش سال بعد و در اواسط ماه دسامبر، یک فروند ایرباس A310-200 در آب و هوایی به شدت بارانی و طی سومین تلاش خود برای فرود در نزدیکی سورات تانی سقوط کرد که مرگ 102 نفر از 143 سرنشین این هواپیما را به همراه داشت.
