در سال 2004، یکی از بزرگترین برنامه های گسترش ناوگان هواپیمایی ترکیش ایرلاینز با ارائه سفارش 2.8 میلیارد دلاری برای 36 فروند هواپیمای جت ایرباس و سفارش 15 فروند بوئینگ 737 شکل گرفت.
(118سفر)- ترکیش ایرلاینز، شرکت حمل و نقل هوایی ملی ترکیه محسوب می شود که دفتر مرکزی آن در ساختمان مدیریت عمومی ایرلاین های ترکیه در فرودگاه بین المللی آتاتورک استانبول قرار دارد. این شرکت خدمات پروازی برنامه ریزی شده به 41 فرودگاه داخلی و 202 فرودگاه بین المللی در اروپا، آسیا، آفریقا و آمریکا را ارائه می کند. با توجه به ارائه خدمات به 243 مقصد مختلف، ترکیش ایرلاینز چهارمین شرکت هواپیمایی بزرگ جهان از نظر تعداد مقاصد محسوب می شود.
هاب اصلی ترکیش ایرلاینز فرودگاه بین المللی آتاتورک بوده، اما از هاب های ثانویه در فرودگاه بین المللی اسن بوغا، فرودگاه بین المللی صبیحه گوکچن و فرودگاه عدنان مندرس نیز برخوردار است. ترکیش ایرلاینز از یکم آوریل 2008 به عضویت "استار الیانس" (اتحادیه ستاره) در آمده است. ترکیش کارگو با برخورداری از 9 فروند هواپیمای باری به 47 مقصد مختلف خدمات پروازی ارائه می کند. در سال 2012، بیش از 470 هزار تن بار و نامه توسط این بخش جابجا شده است.
ترکیش ایرلاینز در بیستم ماه می 1933 و با عنوان اداره ایرلاین های دولتی به عنوان بخشی از وزارت دفاع ترکیه تاسیس شد. ناوگان هواپمایی این شرکت شامل یک فروند کرتیس کینگ برد پنج سرنشینه، دو فروند جانکرز F-13 چهار سرنشینه و یک فروند توپولوف ANT-9 10 سرنشینه می شد. در سال 1935، مدیریت این شرکت به وزارت فواید عامه واگذار شد و پس از آن به اداره کل ایرلاین های دولتی تغییر نام داد. در سال 1938، این شرکت به بخشی از وزارت حمل و نقل تبدیل شد.
ایرلاین ترکیه خدمات پروازی بین المللی خود را با پروازهای آنکارا - استانبول - آتن در سال 1974 یعنی دو سال بعد از پیوستن تعدادی از هواپیماهای داگلاس DC-3 و داگلاس C-47 به ناوگان هواپیمایی خود آغاز کرد. طی مدت کوتاهی، نیکوزیا، بیروت و قاهره نیز به مقاصد پروازهای بین المللی این ایرلاین افزوده شدند. با این وجود، تمرکز اصلی این شرکت تا اوایل دهه 1960 بر پروازهای داخلی بود.
در سال 1956، دولت ترکیه اقدام به سازماندهی مجدد این شرکت کرده و نام ترکیش ایرلاینز برای آن انتخاب شد. اندکی بعد این شرکت به انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا) پیوست. در سال 1957، شرکت بریتیش اُورسیز ایرویز پس از کسب سهم 6.5 درصدی در ترکیش ایرلاینز که به مدت 20 سال ادامه داشت، پشتیبانی فنی از آن را آغاز کرد. در اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960، هواپیماهای جدیدی از جمله ویکرز ویسکونت، فوکر F27 و داگلاس DC-3 به ناوگان ترکیش ایرلاینز اضافه شدند. در سال 1967، فعالیت نخستین هواپیمای جت که یک فروند مک دانل داگلاس DC-9 بود در ترکیش ایرلاینز آغاز شد. پس از آن و در سال 1971، سه فروند بوئینگ 707 خریداری شدند.
فعالیت های ترکیش ایرلاینز در گذشته با مشکلات بزرگی روبرو بوده است. این شرکت از شهرتی بد در زمینه خدمات ضعیف مشتری و تاخیر در پروازها برخوردار بود. همچنین، هواپیماربایی و ثبت هفت سقوط در بازه زمانی 1974 تا 1983 اعتبار این شرکت را تحت تاثیر قرار دادند. بدنام ترین سانحه هوایی ترکیش ایرلاینز در آن دوران طی سقوط یک فروند DC-10 در سال 1974شکل گرفت که با مرگ 346 نفر همراه بود.
در سال 1983 و با به قدرت رسیدن دولت جدید در ترکیه، رسیدگی به شرایط ترکیش ایرلانز بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت تا به عنوان سفیر ترکیه در جهان شناخته شود. بر همین اساس، مدرن سازی، افزایش ایمنی و کاهش تاخیرها در پروازهای این شرکت آغاز شد. در سال 1984، سرمایه شرکت به 60 میلیارد لیر ترکیه افزایش یافت و سه سال بعد این رقم به 150 میلیارد لیر رسید.
تا اواسط دهه 1980، ناوگان هواپیماهای ترکیش ایرلاینز به 30 فروند رسیده بود. حمل و نقل حدود سه میلیون مسافر در سال به 16 مقصد داخلی و چندین مقصد بین المللی انجام می شد و این ایرلاین به بزرگترین منبع درآمد ارزی ترکیه مبدل شده بود. با خرید هواپیمای ایرباس A310 در سال 1985، امکان پروازهای اضافی به سنگاپور در سال 1986 و مسیر پروازی به نیویورک از طریق بروکسل در سال 1988 فراهم شد.
در سال 2000، ترمینال جدیدی در فرودگاه بین المللی آتاتورک استانبول برای ترکیش ایرلاینز بازگشایی شد. این شرکت برای گسترش نفوذ بین المللی خود در همان سال توافقنامه های بازاریابی با ایرلاین های مختلف مانند آسیانا ایرلاینز، امریکن ایرلاینز، چک ایرلاینز و کتی پاسیفیک امضا کرد. ترکیه طی سال 2001 با بحران اقتصادی مواجه بود که به کاهش ترافیک هوایی برای ایرلاین های این کشور منجر شد. ترکیش ایرلاینز پس از حادثه یازدهم سپتامبر در آمریکا و حمله به برج های دوقلو تجارت جهانی موفق شد بدون دریافت کمک های دولتی و یا تعدیل چشمگیر نیرو به فعالیت های خود ادامه دهد.
در سال 2004، یکی از بزرگترین برنامه های گسترش ناوگان هواپیمایی ترکیش ایرلاینز با ارائه سفارش 2.8 میلیارد دلاری برای 36 فروند هواپیمای جت ایرباس و سفارش 15 فروند بوئینگ 737 شکل گرفت. همچنین، هزینه ای 350 میلیون دلاری برای ایجاد تاسیسات جدید فنی و آموزشی در فرودگاه بین المللی صبیحه گوکچن برنامه ریزی شد. تا پایان سال 2012، پوشش مقاصد پروازی ترکیش ایرلاینز به 189 مقصد (149 مقصد بین المللی و 40 مقصد داخلی) رسید.